Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków obejmuje wykaz świadectw charakterystyki energetycznej budynków, które spisano w Polsce od 2015 r. Zgodnie z tą bazą danych, 15 proc. najbardziej efektywnych energetycznie budynków mieszkalnych sprzed 31 grudnia 2020 r., cechuje się zapotrzebowaniem na energię pierwotną Uwzględnia parametry techniczne konstrukcji i instalacji budynku oraz parametry techniczne źródła energii cieplnej zasilającego budynek lub jego część. Dokument przygotowywany jest w oparciu o dedykowany system teleinformatyczny i elektroniczny centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków. Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków jest prowadzony z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114). Centralny rejestr – nowy adres www W maju tego roku zmianie uległ adres strony internetowej Centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków (CRCEB). Zmiana była spowodowana aktualizacją nazwy Ministerstwa, z dotychczasowej Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju na Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa. Obecnie CRCEB jest dostępny pod adresem: https://rejestrcheb.mib.gov . Art. Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa prowadzi centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków, który obejmuje wykazy:1) osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej;2) osób uprawnionych do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji;3) świadectw charakterystyki energetycznej;4) protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji;5) budynków, o których mowa w art. 3 ust. Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków jest prowadzony z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114).3. Wykazy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 5, udostępnia się za pośrednictwem Biuletynu Informacji Publicznej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1 i 2, zwane dalej „wykazami osób uprawnionych”, zawierają:1) imię i nazwisko;2) w przypadku posiadania uprawnień budowlanych, ich numer;3) numer wpisu;4) datę Osoba wpisana do wykazów osób uprawnionych informuje ministra właściwego do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa o zmianach:1) dotyczących spełnienia wymagań, o których mowa odpowiednio w art. 17 i art. 24 ust. 1,2) danych, o których mowa odpowiednio w art. 18 ust. 2 oraz art. 24 ust. 3– w terminie 14 dni od dnia ich W przypadku zmian:1) dotyczących spełnienia wymagań, o których mowa odpowiednio w art. 17 i art. 24 ust. 1,2) danych, o których mowa odpowiednio w art. 18 ust. 2 pkt 1 i art. 24 ust. 3 pkt 1– osoba wpisana do wykazów osób uprawnionych jest obowiązana do przekazania kopii dokumentów potwierdzających zaistniałą 34. 1. Do wykazów osób uprawnionych wpisuje się także osoby świadczące na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi transgraniczne, które są uprawnione do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej lub do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz państwie, które zawarło z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę świadczenia usług, na ich Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:1) imię i nazwisko;2) adres do korespondencji;3) adres poczty elektronicznej, o ile osoba wnioskująca posiada taki adres, przy czym podanie adresu poczty elektronicznej jest Do wniosku dołącza się:1) zaświadczenie o wpisie na listę lub do wykazu osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej lub do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji, prowadzonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz państwie, które zawarło z Unią Europejską i jej państwami członkowskimi umowę regulującą swobodę świadczenia usług;2) oświadczenie o zgodności z prawdą danych zawartych we Przepisy art. 33 stosuje się charakterystyki energetycznej i protokoły z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji zawarte w wykazach, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 3 i 4, są zapisywane automatycznie po ich wygenerowaniu w systemie teleinformatycznym przez osobę, która je Minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, przy użyciu systemu teleinformatycznego, dokonuje weryfikacji świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji, pod kątem prawidłowości i rzetelności ich sporządzenia oraz biorąc pod uwagę przepisy techniczno-budowlane oraz zasady wiedzy Weryfikacji, o której mowa w ust. 1, dokonuje się z urzędu lub na wniosek:1) właściciela lub zarządcy budynku lub części budynku, osoby, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, osoby, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, podmiotu, który zlecił sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej, lub podmiotu, który je otrzymał w związku ze zbyciem lub najmem budynku lub części budynku – w przypadku świadectw charakterystyki energetycznej;2) właściciela lub zarządcy budynku – w przypadku protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu Dokonanie weryfikacji, o której mowa w ust. 1, na wniosek, następuje po stwierdzeniu nieprawidłowości w tych dokumentach przez osoby lub podmioty, o których mowa w ust. właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób dokonywania i szczegółowy zakres weryfikacji świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji, mając na uwadze zapewnienie skuteczności tej weryfikacji oraz uwzględniając wymagania w zakresie prawidłowego sporządzenia tych świadectw lub Wykaz, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 5, zawiera:1) określenie organu zajmującego budynek;2) powierzchnię użytkową budynku zajmowaną przez ten organ;3) charakterystykę energetyczną Wykaz, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 5, nie obejmuje budynków zajmowanych przez Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencję Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Policję, Straż Graniczną, Służbę Więzienną, Biuro Ochrony Rządu, Służbę Celną, urzędy skarbowe, izby skarbowe, organy kontroli skarbowej, organy informacji finansowej oraz Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej. Świadectwa energetyczne Czym jest świadectwo energetyczne? Kto i dlaczego musi posiadać świadectwo charakterystyki energetycznej? Jak długo ważne jest świadectwo energetyczne? Co potrzebne jest do wykonania świadectwa? Czy wystarczy mieć świadectwo energetyczne w postaci papierowego dokumentu? Czym jest świadectwo energetyczne? Świadectwo charakterystyki energetycznej budynku, nazywane też świadectwem energetycznym lub certyfikatem energetycznym, to dokument charakteryzujący budynek pod względem zużycia różnych form energii i paliw (elektrycznej, cieplnej, opału). Prezentowane na świadectwie informacje pozwalają nawet osobie niezwiązanej z branżą budowlaną określić jakość budynku pod kątem zapotrzebowania na energię, a co za tym idzie, koszty eksploatacji budynku. Zgodnie z wprowadzonymi w marcu 2015 roku zmianami, poza opracowaniem świadectwa w formie dokumentu papierowego, wszystkie opracowywane przez nas świadectwa wprowadzamy do Centralnego Rejestru Charakterystyki Energetycznej, co nadaje dokumentom moc prawną. Z uwagi na znaczne zróżnicowanie obiektów budowlanych oraz indywidualne podejście do każdego klienta, nie stosujemy ogólnego cennika certyfikatów. Aby zaoferować Państwu jak najbardziej konkurencyjną cenę, każdy, nawet niewielki budynek, wyceniamy indywidualnie. Zapraszamy do kontaktu w celu przedstawienia Państwu naszej konkurencyjnej oferty cenowej. Kto i dlaczego musi posiadać świadectwo charakterystyki energetycznej? Zgodnie z przepisami obowiązek posiadania świadectwa energetycznego spoczywa na właścicielu pamiętać, że za zamieszkanie w domu wybudowanym lub zmodernizowanym po 1 stycznia 2009 roku, który nie posiada ważnego świadectwa energetycznego, grozi kara finansowa w wysokości 10 000 zł. Kopia certyfikatu energetycznego musi więc zostać dołączona do zawiadomienia o ukończeniu budowy! Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że obecnie wprowadzone przepisy nie tylko nakazują właścicielom budynków oddanych do użyteczności publicznej (takich jak np. centra handlowe, kina, muzea, urzędy itp.) bezwzględny obowiązek posiadania świadectwa, ale również nakładają obowiązek umieszczenia go w dostępnym i widocznym miejscu. Jak długo ważne jest świadectwo energetyczne? Maksymalny okres ważności świadectwa energetycznego wynosi 10 lat. Należy jednak pamiętać, że 10-letni okres ważności świadectwa obowiązuje tylko i wyłącznie wtedy gdy w tym czasie budynek nie był rozbudowywany i nie przechodził remontów ani modernizacji mogących wpłynąć na jego charakterystykę energetyczną. W takim przypadku należy wykonać nowy certyfikat po zakończeniu rozbudowy lub remontu/modernizacji. Szczególnie istotne z punktu widzenia charakterystyki energetycznej budynku mogą być takie zmiany jak: docieplanie ścian, wymiana okien, wymiana lub modernizacji instalacji centralnego ogrzewania, ciepłej wody i kotłowni, zastosowanie lub modernizacja wentylacji i klimatyzacji, a w przypadku budynków użyteczności publicznej także zmiany w instalacji oświetlenia (np. zastosowanie energooszczędnych źródeł światła LED). Co potrzebne jest do do wykonania świadectwa? Dokumentacja techniczna (szczególnie z zakresu architektonicznego) bardzo przyspiesza proces wykonywania świadectwa energetycznego, a co za tym idzie znacząco obniża koszt jego wykonania. Niestety, wiele istniejących budynków nie posiada dokumentacji technicznej lub jest ona niekompletna i nieaktualna. W takiej sytuacji wykonanie świadectwa energetycznego również jest możliwe, wiąże się jednak z dużo większym nakładem pracy i wymaga znacznie większych kompetencji od audytora opracowującego świadectwo. Czy wystarczy mieć świadectwo energetyczne w postaci papierowego dokumentu? Po wejściu w życie zmian wprowadzonych przez ustawę z dn. 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków, nie wystarczy posiadanie samego dokumentu w formie papierowej. Nowe przepisy wprowadziły bowiem Centralny Elektroniczny Rejestr Świadectw Ęnergetycznych, w którym musi się znaleźć świadectwo aby zyskać moc prawną. W związku z tym nasza firma oferuje swoim klientom kompleksową usługę polegającą na opracowaniu świadectwa, przekazaniu go klientowi w formie pisemnej oraz wprowadzeniu do Centralnego Rejestru Świadectw Charakterystyki Energetycznej. Co to jest efektywność energetyczna budynku? Efektywność energetyczna budynku, czyli jego sprawność energetyczna, to stopień przygotowania budynku do zapewnienia komfortu jego użytkowania zgodnie z przeznaczeniem przy jednoczesnym możliwie najniższym zużyciu energii przez ten budynek. Ocena efektywności energetycznej, to ocena zbioru właściwości budynku mających wpływ na zużycie przez ten budynek energii niezbędnej do jego użytkowania, obejmująca ocenę izolacyjności cieplnej przegród budynku oraz sprawności zastosowanych w nim instalacji i urządzeń. Szczegółowe wymagania Szczegółowo sprawy efektywności energetycznej budynków, które są projektowane lub budowane, albo przebudowywane reguluje rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich przepisów rozporządzenia wprowadziła stopniowe zwiększenie poziomu wymagań aż do roku 2021. Takie etapowe zmiany pozwolą między innymi na płynne dostosowanie się rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych. Zmiana rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego rozszerzyła obowiązek przeprowadzania analizy możliwości racjonalnego wykorzystania wysokoefektywnych systemów alternatywnych dla wszystkich budynków oraz zmieniono zakres analizy. Celem jest upowszechnienie stosowania rozwiązań alternatywnych (do których zalicza się zdecentralizowane systemy dostawy energii oparte na energii ze źródeł odnawialnych, kogenerację, ogrzewanie lub chłodzenie lokalne lub blokowe, w szczególności, gdy opiera się całkowicie lub częściowo na energii ze źródeł odnawialnych oraz pomp ciepła) tam, gdzie ma to ekonomiczne, techniczne i środowiskowe uzasadnienie. Minimalne wymagania Minimalne wymagania to zapewnienie wartości wskaźnika EP [kWh/(m²rok)], określającego roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej, a w przypadku budynków użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, gospodarczych i magazynowych - również do oświetlenia wbudowanego, obliczonej według przepisów dotyczących metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków, mniejszej od wartości granicznych określonych w rozporządzeniu, przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku powinny odpowiadać przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Wymagania minimalne uznaje się za spełnione dla budynku podlegającego przebudowie, jeżeli przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku podlegające przebudowie odpowiadają przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej, określonym w rozporządzeniu. Informacje praktyczne Od stycznia 2017 r. wartości dopuszczalnych wskaźników EP dla nowobudowanych budynków oraz niektórych współczynników U dla przegród zewnętrznych budynków uległy zmianie, zgodnie z przepisami rozporządzenia nowelizującego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które weszło w życie 1 stycznia 2014 r. (Dz. U. z 2013 r. Poz. 926). Stopniowe wprowadzanie regulacji ma na celu dostosowanie się wszystkich uczestników rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych. Rozwiązanie to ma na celu wypełnienie postanowień art. 9 ust. 1 dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, zgodnie z którym do dnia 31 grudnia 2020 r. wszystkie nowe budynki powinny być budynkami o niemal zerowym zużyciu energii. Zmiany dotyczą dopuszczalnych wartości wskaźnika EP (wskaźnik ten określa zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną) oraz współczynnika przenikania ciepła przegród zewnętrznych (czyli ścian zewnętrznych i wewnętrznych, dachów, stropów, okien, drzwi itd.), które nie będą mogły przekroczyć wartości granicznych, określonych przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422, z późn. zm.). Przykładowo: EPH+W dla budynku jednorodzinnego: obecnie 120 kWh/(m2·rok), od 1 stycznia 2017 r.: 95 kWh/(m2·rok), U ściany zewnętrznej obecnie 0,25 W/(m2·K), od 1 stycznia 2017 r.: 0,23 W/(m2·K), część wymagań cząstkowych nie ulega zmianie, np.: U dla ścian wewnętrznych, ΔEPC czy ΔEPL. Wypełnienie zobowiązania wynikającego z art. 5 dyrektywy 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej Art. 5 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/27/UE z dnia 25 października 2012 r. w sprawie efektywności energetycznej, zmiany dyrektyw 2009/129/WE i 2010/30/UE oraz uchylenia dyrektyw 2004/8/WE i 2006/32/WE (Dz. U. UE L 315 z str. 1) stanowi, aby od dnia 1 stycznia 2014 r. 3% całkowitej powierzchni ogrzewanych lub chłodzonych budynków będących własnością instytucji rządowych oraz przez te instytucje zajmowanych, było poddawanych corocznie renowacji, w celu spełnienia przynajmniej wymogów minimalnych dotyczących charakterystyki energetycznej, które dane państwo ustaliło przy zastosowaniu art. 4 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. W celu wdrożenia art. 5 ust. 1-5 dyrektywy 2012/27/UE wybrano jednak metodę alternatywną, którą dopuszcza art. 5 ust. 6 tej dyrektywy. W związku z tym, zgodnie z art. 5 ust. 6 akapit 3 dyrektywy 2012/27/UE, w terminie do dnia 31 grudnia 2013 r., powiadomiono Komisję Europejską o alternatywnych środkach, które Polska planuje przedsięwziąć, określając sposób, w jaki zamierza uzyskać równoważną poprawę charakterystyki energetycznej budynków stanowiących własność jej instytucji rządowych. Przedmiotowa metoda alternatywna polega na podjęciu innych opłacalnych środków, w tym gruntownych renowacji i środków wpływających na zmianę zachowania użytkowników, aby do roku 2020 osiągnąć wartość oszczędności energii w budynkach będących własnością instytucji rządowych oraz zajmowanych przez nie, która jest przynajmniej równa wymogowi określonemu w art. 5 ust. 1 powyższej dyrektywy. Zgodnie z art. 8 ust. 7 ustawy o efektywności energetycznej, w wyniku działań podjętych przez organy władzy publicznej, polegających na: nabywaniu lub wynajmie efektywnych energetycznie budynków lub ich części, które spełniają co najmniej wymagania minimalne w zakresie oszczędności energii i izolacyjności cieplnej, zapewnieniu wypełnienia zaleceń określających zakres i rodzaj robót budowlano-instalacyjnych, które poprawią charakterystykę energetyczną budynku lub części budynku, realizacji innych środków poprawy efektywności energetycznej w zakresie charakterystyki energetycznej budynków, oszczędność energii pierwotnej do 31 grudnia 2020 r. powinna wynosić nie mniej niż 2730 ton oleju ekwiwalentnego. W chwili obecnej, w celu wypełnienia podejścia alternatywnego, Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju podejmuje działania monitorujące, polegające na corocznym przekazywaniu ministrowi właściwemu do spraw energii, informacji o uzyskanych przez organy władzy publicznej o oszczędnościach energii pierwotnej w budynkach użytkowanych przez te organy i należących do Skarbu Państwa. Budynek na "własny użytek" Przepisy ustawy o charakterystyce energetycznej budynków nie przewidują obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej w przypadku oddawania budynku do użytkowania, gdy budynek zostanie wzniesiony przez samego właściciela "na własny użytek". Świadectwo charakterystyki energetycznej sporządza się w celu przekazania go najemcy lub kupującemu, a więc przy okazji najmu lub sprzedaży budynku lub części budynku. W skład dokumentacji projektowej budynku wchodzi projektowana charakterystyka energetyczna budynku, która zawiera zestawienie projektowanych rozwiązań z wymaganiami minimalnymi, jakie musi spełnić dany budynek, określonymi w przepisach techniczno-budowlanych. Zestawienie to, po nowelizacji przepisów dotyczy zarówno izolacyjności cieplnej przegród zewnętrznych, jak również wskaźnika zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną. Za spełnienie minimalnych wymagań odpowiada projektant na etapie tworzenia projektu architektoniczno-budowlanego, a następnie kierownik budowy na etapie jego realizacji. Zarówno projektant, jak i kierownik budowy są zobligowani do tego, aby przy projektowaniu oraz budowie brać pod uwagę przepisy techniczno-budowlane (między innymi w sprawie warunków technicznych). Znowelizowane przepisy stosuje się zawsze w przypadku nowo wznoszonych budynków, a w przypadku istniejących wówczas, gdy podlegają one między innymi przebudowie. Stąd nie powinno być wątpliwości, że w przypadku budynków wznoszonych, brak świadectwa nie wpłynie na spełnienie przez te budynki określonych wymogów w zakresie energooszczędności. Przekazanie świadectwa przy sprzedaży budynku lub jego części ma na celu przede wszystkim poinformowanie o zastosowanych rozwiązaniach instalacyjno-konstrukcyjnych w budynku. Informacja ta, w przypadku, gdy budynek jest wznoszony przez samego właściciela na własne potrzeby jest zbędna. Świadectwo charakterystyki energetycznej Świadectwo charakterystyki energetycznej to dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub części budynku, czyli energii na potrzeby ogrzewania i wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, a w przypadku budynków niemieszkalnych również oświetlenia. Obowiązek posiadania w określonych sytuacjach świadectwa charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku wynika z prawa europejskiego. Celem wprowadzenia obowiązku sporządzania świadectw jest promowanie budownictwa efektywnego energetycznie i zwiększanie świadomości społecznej w zakresie możliwości uzyskania oszczędności energii w budynkach. Dzięki informacjom zawartym w świadectwie właściciel, najemca lub użytkownik może określić orientacyjne roczne zapotrzebowanie na energię, a tym samym koszt utrzymania związany z zapotrzebowaniem na energię. W jakich sytuacjach wymagane jest świadectwo charakterystyki energetycznej budynków? Świadectwo charakterystyki energetycznej trzeba przekazać nabywcy lub najemcy wtedy, kiedy budynek, część budynku lub lokal będzie: zbywany na podstawie umowy sprzedaży, zbywany na podstawie umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, wynajęty. Zlecenie sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej składają: właściciel lub zarządca budynku (w przypadku sprzedaży lub najmu), osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (w przypadku zbycia tego prawa), najemca (w przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 3 ustawy). Zobowiązani przekazują świadectwa nabywcy albo najemcy, a w razie niewywiązania się z tego obowiązku, nabywcy lub najemcy przysługuje prawo do wykonania świadectwa na koszt zbywcy albo wynajmującego. Nabywca albo najemca nie mogą zrzec się prawa do otrzymania świadectwa. Świadectwo trzeba też sporządzić dla budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m2 jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Obowiązek sporządzenia i zamieszczenia takiego świadectwa w wyraźnie widocznym miejscu ma na celu zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy. W przypadku gdy dla budynku lub części budynku został sporządzony projekt architektoniczno-budowlany, świadectwo charakterystyki energetycznej tego budynku lub tej części budynku może być opracowane w oparciu o charakterystykę energetyczną, o której mowa w przepisach rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, przy uwzględnieniu ewentualnych odstępstw od projektu architektoniczno-budowlanego w zakresie charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku. Świadectwo sporządza się na podstawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, w którym prowadzony jest centralny rejestr charakterystyki energetycznej. Metodologię określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetyczne. Kogo obejmuje obowiązek przekazania kopii świadectwa charakterystyki energetycznej do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju? Obowiązek przekazania sporządzonego świadectwa dotyczy budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m² jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Obsługa interesantów Wykonywanie takich zadań przez organ, które wymagają utworzenia specjalnego punktu obsługi interesantów (kasy, czy biura) w celu na przykład złożenia wniosku, czy udzielenia informacji. Miejsce to powinno mieć zapewniony publiczny, otwarty dostęp. Warunki muszą być spełnione łącznie, to jest budynek musi być zajmowany przez jeden z organów i jednocześnie muszą w nim być obsługiwani interesanci. Przykładami takich budynków będą budynki zajmowane przez: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej, urzędy skarbowe, urzędy starostw powiatowych, urzędy wojewódzkie, komenda główna i komendy wojewódzkie policji. Właściciele lub zarządcy budynków, w których dokonywana jest obsługa interesantów, dla których zostało sporządzone świadectwo charakterystyki energetycznej na podstawie dotychczasowych przepisów (ustawy - Prawo budowlane), są zobowiązani do przekazania do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju kopii świadectwa charakterystyki energetycznej w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy. Termin 3 miesięcy ma zapewnić odpowiedni czas na zapoznanie się z nowymi przepisami i umożliwić sporządzenie dla budynków, zajmowanych przez te organy świadectw charakterystyki energetycznej. Celem regulacji jest zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy. Jakie kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji w budynkach należy przeprowadzić? Właściciel lub zarządca budynku jest zobowiązany poddać budynki w czasie ich użytkowania kontroli: okresowej, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego systemu ogrzewania, z uwzględnieniem efektywności energetycznej kotłów oraz dostosowania ich mocy do potrzeb użytkowych: co najmniej raz na 5 lat - dla kotłów o nominalnej mocy cieplnej od 20 kW do 100 kW, co najmniej raz na 2 lata - dla kotłów opalanych paliwem ciekłym lub stałym o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW, co najmniej raz na 4 lata - dla kotłów opalanych gazem o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW, okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na ocenie efektywności energetycznej zastosowanych urządzeń chłodniczych o mocy chłodniczej nominalnej większej niż 12 kW. Nie ma już obowiązku jednorazowej kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanych co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia instalacji grzewczych. Kontrole systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji obejmują ocenę sprawności tych systemów oraz ich dostosowania do potrzeb użytkowych budynku. Określenie częstotliwości przeprowadzania kontroli ma na celu wykazanie ewentualnych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu instalacji lub urządzeń chłodniczych i grzewczych oraz zasygnalizowanie ewentualnych zagrożeń, które mogą być konsekwencją braku dostosowania się do zaleceń osoby przeprowadzającej kontrolę. Kontrola systemu ogrzewania obejmie nie tylko kotły, jak dotychczas, ale cały system ogrzewania, który zakresem obejmuje także urządzenia instalacyjne. Zapewni to zwiększenie bezpieczeństwa użytkowania kontrolowanych systemów, a ponadto wyższą jakość przeprowadzanej kontroli, bowiem osoba uprawniona będzie zobligowana do wzięcia pod uwagę sprawności funkcjonowania wszystkich części, na które składa się system ogrzewania (a nie tylko kotła). Obowiązek kontroli dotyczy także urządzeń grzewczych zasilanych paliwem odnawialnym, a nie jak do tej pory tylko paliwem nieodnawialnym. Częstotliwość kontroli systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji została uzależniona od nominalnej mocy urządzeń oraz rodzaju paliwa, zgodnie z wymogiem określonym w art. 14 i 15 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Dodatkowo przepisy art. 24 ust. 3 ustawy, wprowadzają możliwość nieprzeprowadzania kontroli, w przypadku gdy od czasu poprzedniej kontroli nie dokonano zmian w systemie ogrzewania lub systemie klimatyzacji, mających wpływ na ich efektywność energetyczną. Co zawiera centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków? Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków, obejmuje wykazy: osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej; osób uprawnionych do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; świadectw charakterystyki energetycznej; protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; budynków, których powierzchnia użytkowa zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej przekracza 250 m2 i w których dokonywana jest obsługa interesantów, zawierający informacje o charakterystyce energetycznej tych budynków oraz ich powierzchni. Wykazy wymienione w punktach 1, 2 i 5 są udostępniane za pośrednictwem strony internetowej, żeby ułatwić swobodny dostęp do list ekspertów sporządzających świadectwa charakterystyki energetycznej i wykonujących kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji. Wykaz budynków (o których mowa w punkcie 5) wraz ze wskazaniem ich charakterystyki energetycznej, służy celom informacyjno-statystycznym. Jak uzyskać wpis do wykazów osób uprawnionych w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków? Jeżeli chcesz wykonywać świadectwa charakterystyki energetycznej budynków lub kontrolować systemy ogrzewania i klimatyzacji w budynku, dowiedz się na stronie jak uzyskać uprawnienia. uprawnienia do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej uprawnienia do kontroli systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji w budynku Czy dostanę potwierdzenie wpisu? Z chwilą wpisania do prowadzonego w Centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków wykazu osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej, otrzymasz na adres poczty elektronicznej indywidualny identyfikator (login) oraz hasło, umożliwiające zalogowanie się w centralnym rejestrze. Po zalogowaniu się na swoim koncie, będziesz mógł wykonać świadectwo charakterystyki energetycznej, które po nadaniu przez centralny rejestr odpowiedniego numeru, wydrukowaniu i podpisaniu, będzie można przekazać osobie zlecającej. Z chwilą wpisania do rejestru, Twoje nazwisko pojawi się automatycznie na stronie internetowej wykazu w centralnym rejestrze. Jeśli potrzebujesz potwierdzenia wpisu, zwróć się o niego do Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju. Za wydanie zaświadczenia pobierana jest opłata skarbowa w wysokości 17 zł. Opłatę skarbową wpłać gotówką do kasy Urzędu Dzielnicy Śródmieście Miasta Stołecznego Warszawy, ul. Nowogrodzka 43, 00-961 Warszawa lub bezgotówkowo na konto bankowe przeznaczone dla wpłat opłaty skarbowej. W tytule dokonywanego przelewu wpisz: "opłata skarbowa za wydanie zaświadczenia potwierdzającego wpis do centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków". Potem wyślij wniosek o wydanie zaświadczenia i potwierdzenie dokonania opłaty skarbowej na adres: Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju Departament Architektury, Budownictwa i Geodezji ul. Chałubińskiego 4/6 00-928 Warszawa. Zaświadczenie MIiR wyda w ciągu 7 dni od dnia złożenia kompletnego wniosku. Gdzie przesłać wniosek o aktualizację centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków? Wniosek o aktualizację (uzupełnienie) danych zawartych w wykazach prześlij (wraz z kopiami dokumentów potwierdzających zmianę danych) na adres: Ministerstwo Inwestycji i Rozwoju Departament Architektury, Budownictwa i Geodezji ul. Chałubińskiego 4/6 00-928 Warszawa Więcej informacji na temat centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków można uzyskać pod numerem telefonu: 22 522 51 33. Zmiany w Ustawie o charakterystyce energetycznej budynków W porównaniu z wcześniej obowiązującymi przepisami w zakresie charakterystyki energetycznej budynków ustawa wprowadziła następujące zmiany: zniesienie obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej dla wszystkich budynków oddawanych do użytkowania, rozszerzenie katalogu osób uprawionych do sporządzania świadectw, wprowadzenie możliwości wykonywania świadectw charakterystyki energetycznej zarówno metodą obliczeniową, jak również bazując na rzeczywistym zużyciu energii, co powinno stanowić ułatwienie zarówno dla osób sporządzających świadectwa, jak i osób, które zlecają ich wykonanie, wydłużenie okresu wykonania obowiązkowych kontroli systemów grzewczych z kotłami o mocy nominalnej od 20 do 100 kW z 4 lat (obowiązek istniał od 1 stycznia 2009 r.) do 5 lat. Celem tych kontroli jest uzyskanie przez inwestora informacji o swoim systemie grzewczym: czy jest on odpowiednio dobrany do potrzeb użytkowników, jaką ma sprawność i czy wskazane jest podjęcie działań mających na celu poprawę jego działania pod względem efektywności energetycznej, co jest bezpośrednio związane z potencjalnymi korzyściami finansowymi, zniesienie obowiązku kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanymi co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Z chwilą wejścia w życie ustawy urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia systemów grzewczych, wprowadzenie obowiązku podawania informacji w zakresie efektywności energetycznej budynków lub ich części w reklamach dotyczących ich wynajmu lub sprzedaży, w przypadku gdy dla budynku lub jego części sporządzono już świadectwo, zapewnienie mechanizmu kontroli poprawności wykonania świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z przeglądów systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji przez niezależny organ, upoważnienie MIiR do opracowania krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii, wprowadzenie wymogu sporządzenia oraz umieszczania w widocznym miejscu świadectwa charakterystyki energetycznej w przypadku budynków zajmowanych przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej, w których dokonywana jest obsługa interesantów, o powierzchni większej niż 250 m², obowiązek umieszczania świadectw charakterystyki energetycznej w widocznym miejscu w przypadku budynków o powierzchni użytkowej przekraczającej 500 m2, w których są świadczone usługi dla ludności i dla których sporządzono świadectwo. Krajowy plan mający na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii 16 lipca 2015 r. została ogłoszona Uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie przyjęcia "Krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii". Uchwała weszła w życie 17 lipca 2015 r. Podstawą do opracowania uchwały jest art. 39 ust. 3 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa opracowuje projekt krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii, który następnie na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy zostaje przyjęty przez Radę Ministrów w drodze uchwały. Ustawa wdraża do krajowego porządku prawnego część postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy, państwa członkowskie opracowują krajowe plany mające na celu zwiększenie liczby budynków o niemal zerowym zużyciu energii. W warunkach krajowych "budynek o niemal zerowym zużyciu energii" jest utożsamiany i określany jako "budynek o niskim zużyciu energii". Definicja "budynku o niskim zużyciu energii" została zamieszczona w punkcie 3 załącznika nr 1 do uchwały. Definicja odwołuje się do wymagań oszczędności energii i izolacyjności cieplnej zamieszczonych w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, obowiązujących od 1 stycznia 2021 r., a dla budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością - od 1 stycznia 2019 r. Ponadto zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków oraz art. 9 ust. 3 dyrektywy załącznik nr 1 do uchwały zawiera również: działania administracji rządowej podejmowane w celu promowania budynków o niskim zużyciu energii, w tym w zakresie projektowania, budowy i przebudowy budynków w sposób zapewniający ich energooszczędność, oraz zwiększenia pozyskania energii ze źródeł odnawialnych w nowych oraz istniejących budynkach. W pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały zamieszczono szczegółowy opis polityk i środków finansowych związanych z poprawą efektywności energetycznej budynków; harmonogram osiągania celów, który również znalazł się w pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały. Regulacja ma przybliżyć spełnienie celu głównego jakim jest dążenie do osiągnięcia postanowienia zawartego w art. 9 ust. 1 dyrektywy, aby: do dnia 31 grudnia 2020 r. wszystkie nowe budynki były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii oraz po dniu 31 grudnia 2018 r. nowe budynki zajmowane przez władze publiczne oraz będące ich własnością były budynkami o niemal zerowym zużyciu energii. Podstawa prawna Ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetycznej Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lutego 2015 r. w sprawie sposobu dokonywania i szczegółowego zakresu weryfikacji świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 17 lutego 2015 r. w sprawie wzorów protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji Uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie przyjęcia "Krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii" Od stycznia 2017 r. wartości dopuszczalnych wskaźników EP dla nowobudowanych budynków oraz niektórych współczynników U dla przegród zewnętrznych budynków ulegają zmianie. Zgodnie z przepisami rozporządzenia nowelizującego rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, które weszło w życie 1 stycznia 2014 r. (Dz. U. z 2013 r. Poz. 926). Stopniowe wprowadzanie regulacji ma na celu dostosowanie się wszystkich uczestników rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych. Rozwiązanie to ma na celu wypełnienie postanowień art. 9 ust. 1 dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, zgodnie z którym do dnia 31 grudnia 2020 r. wszystkie nowe budynki powinny być budynkami o niemal zerowym zużyciu energii. Zmiany dotyczą dopuszczalnych wartości wskaźnika EP (wskaźnik ten określa zapotrzebowanie budynku na nieodnawialną energię pierwotną) oraz współczynnika przenikania ciepła przegród zewnętrznych (czyli ścian zewnętrznych i wewnętrznych, dachów, stropów, okien, drzwi itd.), które nie będą mogły przekroczyć wartości granicznych, określonych przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2015 r., poz. 1422). Przykładowo: EPH+W dla budynku jednorodzinnego: obecnie 120 kWh/(m2·rok), od 1 stycznia 2017 r.: 95 kWh/(m2·rok), U ściany zewnętrznej obecnie 0,25 W/(m2·K), od 1 stycznia 2017 r.: 0,23 W/(m2·K), część wymagań cząstkowych nie ulega zmianie, np.: U dla ścian wewnętrznych, ΔEPC czy ΔEPL. W związku ze zbilżającym się terminem wejścia regulacji w życie informujemy, że projekt architektoniczno-budowlany, dołączany do wniosku o pozwolenie na budowę, powinien być zgodny z przepisami aktualnymi na dzień złożenia tegoż wniosku, czyli ten, który zostanie złożony wraz z wnioskiem w roku 2016 r. powinien spełniać obecne wymagania rozporządzenia (powszechnie określane jako WT 2014). Do wniosków o pozwolenie na budowę składanych po dniu 31 grudnia 2016 r., jako załącznik, powinien być natomiast złożony projekt architektoniczno-budowlany zgodny z nowymi przepisami rozporządzenia (powszechnie określane jako WT 2017). Szczegółowe wymagania Szczegółowo sprawy efektywności energetycznej budynków, które są projektowane lub budowane, albo przebudowywane reguluje rozporządzenie w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Nowelizcja przepisów rozporządzenia wprowadziła stopniowe zwiększenie poziomu wymagań aż do roku 2021. Takie etapowe zmiany pozwolą między innymi na płynne dostosowanie się rynku budowlanego do obowiązujących wymogów prawnych. Zmiana rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego rozszerzyła obowiązek przeprowadzania analizy możliwości racjonalnego wykorzystania wysokoefektywnych systemów alternatywnych dla wszystkich budynków oraz zmieniono zakres analizy. Celem jest upowszechnienie stosowania rozwiązań alternatywnych (do których zalicza się zdecentralizowane systemy dostawy energii oparte na energii ze źródeł odnawialnych, kogenerację, ogrzewanie lub chłodzenie lokalne lub blokowe, w szczególności, gdy opiera się całkowicie lub częściowo na energii ze źródeł odnawialnych oraz pomp ciepła) tam, gdzie ma to ekonomiczne, techniczne i środowiskowe uzasadnienie. Minimalne wymagania to zapewnienie wartości wskaźnika EP [kWh/(m²rok)], określającego roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji, chłodzenia oraz przygotowania ciepłej wody użytkowej, a w przypadku budynków użyteczności publicznej, zamieszkania zbiorowego, produkcyjnych, gospodarczych i magazynowych – również do oświetlenia wbudowanego, obliczonej według przepisów dotyczących metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynków, mniejszej od wartości granicznych określonych w rozporządzeniu, przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku powinny odpowiadać przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej określonym w załączniku nr 2 do rozporządzenia. Wymagania minimalne uznaje się za spełnione dla budynku podlegającego przebudowie, jeżeli przegrody oraz wyposażenie techniczne budynku podlegające przebudowie odpowiadają przynajmniej wymaganiom izolacyjności cieplnej, określonym w rozporządzeniu. Świadectwo charakterystyki energetycznej Dokument, który określa wielkość zapotrzebowania na energię niezbędną do zaspokojenia potrzeb związanych z użytkowaniem budynku lub części budynku, czyli energii na potrzeby ogrzewania i wentylacji, przygotowania ciepłej wody użytkowej, chłodzenia, a w przypadku budynków niemieszkalnych również oświetlenia. Obowiązek posiadania w określonych sytuacjach świadectwa charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku wynika z prawa europejskiego. Celem wprowadzenia obowiązku sporządzania świadectw jest promowanie budownictwa efektywnego energetycznie i zwiększanie świadomości społecznej w zakresie możliwości uzyskania oszczędności energii w budynkach. Dzięki informacjom zawartym w świadectwie właściciel, najemca lub użytkownik może określić orientacyjne roczne zapotrzebowanie na energię, a tym samym koszt utrzymania związany z zapotrzebowaniem na energię. W jakich sytuacjach wymagane jest świadectwo charakterystyki energetycznej budynków? Świadectwo charakterystyki energetycznej trzeba przekazać nabywcy lub najemcy wtedy, kiedy budynek, część budynku lub lokal będzie: zbywany na podstawie umowy sprzedaży, zbywany na podstawie umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, wynajęty. Zlecenie sporządzenie świadectwa charakterystyki energetycznej składają: właściciel lub zarządca budynku (w przypadku sprzedaży lub najmu), osoba, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu (w przypadku zbycia tego prawa), najemca (w przypadku, o którym mowa w art. 11 ust. 3 ustawy). Zobowiązani przekazują świadectwa nabywcy albo najemcy, a w razie niewywiązania się z tego obowiązku, nabywcy lub najemcy przysługuje prawo do wykonania świadectwa na koszt zbywcy albo wynajmującego. Nabywca albo najemca nie mogą zrzec się prawa do otrzymania świadectwa. Świadectwo trzeba też sporządzić dla budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m2 jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Obowiązek sporządzenia i zamieszczenia takiego świadectwa w wyraźnie widocznym miejscu ma na celu zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy. W przypadku gdy dla budynku lub części budynku został sporządzony projekt architektoniczno-budowlany, świadectwo charakterystyki energetycznej tego budynku lub tej części budynku może być opracowane w oparciu o charakterystykę energetyczną, o której mowa w przepisach rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu i formy projektu budowlanego, przy uwzględnieniu ewentualnych odstępstw od projektu architektoniczno-budowlanego w zakresie charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku. Świadectwo sporządza się na podstawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego, w którym prowadzony jest centralny rejestr charakterystyki energetycznej. Metodologię określa Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 27 lutego 2015 r. w sprawie metodologii wyznaczania charakterystyki energetycznej budynku lub części budynku oraz świadectw charakterystyki energetyczne. Budynek na „własny użytek” Przepisy ustawy o charakterystyce energetycznej budynków nie przewidują obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej w przypadku oddawania budynku do użytkowania, gdy budynek zostanie wzniesiony przez samego właściciela „na własny użytek”. Świadectwo charakterystyki energetycznej sporządza się w celu przekazania go najemcy lub kupującemu, a więc przy okazji najmu lub sprzedaży budynku lub części budynku. W skład dokumentacji projektowej budynku wchodzi projektowana charakterystyka energetyczna budynku, która zawiera zestawienie projektowanych rozwiązań z wymaganiami minimalnymi, jakie musi spełnić dany budynek, określonymi w przepisach techniczno-budowlanych. Zestawienie to, po nowelizacji przepisów dotyczy zarówno izolacyjności cieplnej przegród zewnętrznych, jak również wskaźnika zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną. Za spełnienie minimalnych wymagań odpowiada projektant na etapie tworzenia projektu architektoniczno-budowlanego, a następnie kierownik budowy na etapie jego realizacji. Zarówno projektant, jak i kierownik budowy są zobligowani do tego, aby przy projektowaniu oraz budowie brać pod uwagę przepisy techniczno-budowlane (między innymi w sprawie warunków technicznych). Znowelizowane przepisy stosuje się zawsze w przypadku nowo wznoszonych budynków, a w przypadku istniejących wówczas, gdy podlegają one między innymi przebudowie. Stąd nie powinno być wątpliwości, że w przypadku budynków wznoszonych, brak świadectwa nie wpłynie na spełnienie przez te budynki określonych wymogów w zakresie energooszczędności. Przekazanie świadectwa przy sprzedaży budynku lub jego części ma na celu przede wszystkim poinformowanie o zastosowanych rozwiązaniach instalacyjno-konstrukcyjnych w budynku. Informacja ta, w przypadku, gdy budynek jest wznoszony przez samego właściciela na własne potrzeby jest zbędna. Kogo obejmuje obowiązek przekazania kopii świadectwa charakterystyki energetycznej do Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa? Obowiązek przekazania sporządzonego świadectwa dotyczy budynków, w których całkowita powierzchnia użytkowa powyżej 250 m² jest zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej i w których dokonywana jest obsługa interesantów. Właściciele lub zarządcy budynków, w których dokonywana jest obsługa interesantów, dla których zostało sporządzone świadectwo charakterystyki energetycznej na podstawie dotychczasowych przepisów (ustawy – Prawo budowlane), są zobowiązani do przekazania do Ministerstwa Infrastruktury i Budownictwa kopii świadectwa charakterystyki energetycznej w terminie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy. Termin 3 miesięcy ma zapewnić odpowiedni czas na zapoznanie się z nowymi przepisami i umożliwić sporządzenie dla budynków, zajmowanych przez te organy świadectw charakterystyki energetycznej. Celem regulacji jest zapewnienie wzorcowej roli organów administracji publicznej, organów wymiaru sprawiedliwości oraz prokuratury w zakresie zapewnienia stosowania i promowania rozwiązań energooszczędnych w budynkach zajmowanych przez te organy. Jakie kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji w budynkach należy przeprowadzić? Właściciel lub zarządca budynku jest zobowiązany poddać budynki w czasie ich użytkowania kontroli: okresowej, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego systemu ogrzewania, z uwzględnieniem efektywności energetycznej kotłów oraz dostosowania ich mocy do potrzeb użytkowych: co najmniej raz na 5 lat – dla kotłów o nominalnej mocy cieplnej od 20 kW do 100 kW, co najmniej raz na 2 lata – dla kotłów opalanych paliwem ciekłym lub stałym o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW, co najmniej raz na 4 lata – dla kotłów opalanych gazem o nominalnej mocy cieplnej ponad 100 kW, okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na ocenie efektywności energetycznej zastosowanych urządzeń chłodniczych o mocy chłodniczej nominalnej większej niż 12 kW. Nie ma już obowiązku jednorazowej kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanych co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia instalacji grzewczych. Kontrole systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji obejmują ocenę sprawności tych systemów oraz ich dostosowania do potrzeb użytkowych budynku. Określenie częstotliwości przeprowadzania kontroli ma na celu wykazanie ewentualnych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu instalacji lub urządzeń chłodniczych i grzewczych oraz zasygnalizowanie ewentualnych zagrożeń, które mogą być konsekwencją braku dostosowania się do zaleceń osoby przeprowadzającej kontrolę. Kontrola systemu ogrzewania obejmie nie tylko kotły, jak dotychczas, ale cały system ogrzewania, który zakresem obejmuje także urządzenia instalacyjne. Zapewni to zwiększenie bezpieczeństwa użytkowania kontrolowanych systemów, a ponadto wyższą jakość przeprowadzanej kontroli, bowiem osoba uprawniona będzie zobligowana do wzięcia pod uwagę sprawności funkcjonowania wszystkich części, na które składa się system ogrzewania (a nie tylko kotła). Obowiązek kontroli dotyczy także urządzeń grzewczych zasilanych paliwem odnawialnym, a nie jak do tej pory tylko paliwem nieodnawialnym. Częstotliwość kontroli systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji została uzależniona od nominalnej mocy urządzeń oraz rodzaju paliwa, zgodnie z wymogiem określonym w art. 14 i 15 dyrektywy 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Dodatkowo przepisy art. 24 ust. 3 ustawy, wprowadzają możliwość nieprzeprowadzania kontroli, w przypadku gdy od czasu poprzedniej kontroli nie dokonano zmian w systemie ogrzewania lub systemie klimatyzacji, mających wpływ na ich efektywność energetyczną. Co zawiera centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków? Centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków, obejmuje wykazy: osób uprawnionych do sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej; osób uprawnionych do kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; świadectw charakterystyki energetycznej; protokołów z kontroli systemu ogrzewania lub systemu klimatyzacji; budynków, których powierzchnia użytkowa zajmowana przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej przekracza 250 m2 i w których dokonywana jest obsługa interesantów, zawierający informacje o charakterystyce energetycznej tych budynków oraz ich powierzchni. Wykazy wymienione w punktach 1, 2 i 5 są udostępniane za pośrednictwem strony internetowej, żeby ułatwić swobodny dostęp do list ekspertów sporządzających świadectwa charakterystyki energetycznej i wykonujących kontrole systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji. Wykaz budynków (o których mowa w punkcie 5) wraz ze wskazaniem ich charakterystyki energetycznej, służy celom informacyjno-statystycznym. Gdzie przesłać wniosek o aktualizację centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków? Wniosek o aktualizację (uzupełnienie) danych zawartych w wykazach prześlij (wraz z kopiami dokumentów potwierdzających zmianę danych) na adres: Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa Departament Budownictwa ul. Chałubińskiego 4/6 00-928 Warszawa Więcej informacji na temat centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków można uzyskać pod numerem telefonu: 22 522 51 33. Zmiany w Ustawie o charakterystyce energetycznej budynków W porównaniu z wcześniej obowiązującymi przepisami w zakresie charakterystyki energetycznej budynków ustawa wprowadziła następujące zmiany: zniesienie obowiązku sporządzania świadectw charakterystyki energetycznej dla wszystkich budynków oddawanych do użytkowania, rozszerzenie katalogu osób uprawionych do sporządzania świadectw, wprowadzenie możliwości wykonywania świadectw charakterystyki energetycznej zarówno metodą obliczeniową, jak również bazując na rzeczywistym zużyciu energii, co powinno stanowić ułatwienie zarówno dla osób sporządzających świadectwa, jak i osób, które zlecają ich wykonanie, wydłużenie okresu wykonania obowiązkowych kontroli systemów grzewczych z kotłami o mocy nominalnej od 20 do 100 kW z 4 lat (obowiązek istniał od 1 stycznia 2009 r.) do 5 lat. Celem tych kontroli jest uzyskanie przez inwestora informacji o swoim systemie grzewczym: czy jest on odpowiednio dobrany do potrzeb użytkowników, jaką ma sprawność i czy wskazane jest podjecie działań mających na celu poprawę jego działania pod względem efektywności energetycznej, co jest bezpośrednio związane z potencjalnymi korzyściami finansowymi, zniesienie obowiązku kontroli instalacji ogrzewania z kotłami o efektywnej nominalnej wydajności powyżej 20 kW użytkowanymi co najmniej 15 lat, licząc od daty zamieszczonej na tabliczce znamionowej kotła. Z chwilą wejścia w życie ustawy urządzenia te będą kontrolowane okresowo, jak pozostałe urządzenia systemów grzewczych, wprowadzenie obowiązku podawania informacji w zakresie efektywności energetycznej budynków lub ich części w reklamach dotyczących ich wynajmu lub sprzedaży, w przypadku gdy dla budynku lub jego części sporządzono już świadectwo, zapewnienie mechanizmu kontroli poprawności wykonania świadectw charakterystyki energetycznej oraz protokołów z przeglądów systemu ogrzewania i systemu klimatyzacji przez niezależny organ, upoważnienie MIiR do opracowania krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii, wprowadzenie wymogu sporządzenia oraz umieszczania w widocznym miejscu świadectwa charakterystyki energetycznej w przypadku budynków zajmowanych przez organy wymiaru sprawiedliwości, prokuraturę oraz organy administracji publicznej, w których dokonywana jest obsługa interesantów, o powierzchni większej niż 250 m², obowiązek umieszczania świadectw charakterystyki energetycznej w widocznym miejscu w przypadku budynków o powierzchni użytkowej przekraczającej 500 m2, w których są świadczone usługi dla ludności i dla których sporządzono świadectwo. Krajowy plan mający na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii 16 lipca 2015 r. została ogłoszona Uchwała nr 91 Rady Ministrów z dnia 22 czerwca 2015 r. w sprawie przyjęcia „Krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii”. Uchwała weszła w życie 17 lipca 2015 r. Podstawą do opracowania uchwały jest art. 39 ust. 3 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków. Zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy, minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa opracowuje projekt krajowego planu mającego na celu zwiększenie liczby budynków o niskim zużyciu energii, który następnie na podstawie art. 39 ust. 3 ustawy zostaje przyjęty przez Radę Ministrów w drodze uchwały. Ustawa wdraża do krajowego porządku prawnego część postanowień dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków. Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy, państwa członkowskie opracowują krajowe plany mające na celu zwiększenie liczby budynków o niemal zerowym zużyciu energii. W warunkach krajowych „budynek o niemal zerowym zużyciu energii” jest utożsamiany i określany jako „budynek o niskim zużyciu energii”. Definicja „budynku o niskim zużyciu energii” została zamieszczona w punkcie 3 załącznika nr 1 do uchwały. Definicja odwołuje się do wymagań oszczędności energii i izolacyjności cieplnej zamieszczonych w rozporządzeniu w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, obowiązujących od 1 stycznia 2021 r., a dla budynków zajmowanych przez władze publiczne oraz będących ich własnością – od 1 stycznia 2019 r. Ponadto zgodnie z art. 39 ust. 2 ustawy o charakterystyce energetycznej budynków oraz art. 9 ust. 3 dyrektywy załącznik nr 1 do uchwały zawiera również: działania administracji rządowej podejmowane w celu promowania budynków o niskim zużyciu energii, w tym w zakresie projektowania, budowy i przebudowy budynków w sposób zapewniający ich energooszczędność, oraz zwiększenia pozyskania energii ze źródeł odnawialnych w nowych oraz istniejących budynkach. W pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały zamieszczono szczegółowy opis polityk i środków finansowych związanych z poprawą efektywności energetycznej budynków; harmonogram osiągania celów, który również znalazł się w pkt 4 załącznika nr 1 do uchwały.

centralny rejestr charakterystyki energetycznej budynków